Διωγμένοι από το δικό τους χωρόχρονο
Είμαστε 'μεις τα παιδιά απ' όλες τις σκιές του γκρίζου…
Μα γνωρίζουμε καλύτερα απ' τον καθένα τους
Ποιο είναι το Μαύρο και ποιο το Άσπρο
Γιατί τα ζήσαμε…
Κι' αν είναι κάτι που αξίζει εδώ κάτω,
Αυτό είναι ο ΑΓΩΝΑΣ μας
να φέρουμε πίσω το τόξο τ' ουρανού
Και μέσα στον κύκλο των χρωμάτων του,
να χαρούμε, σαν πρώτη φορά,
τα πολύχρωμα άνθη
της Ζωής, της Ειρήνης και της Αδελφοσύνης.
Που ετούτη τη φορά, να 'σαι σίγουρος αδελφέ,
Θα 'ναι πιο ευωδιαστά και δροσερά
γιατί θα κρατήσουν για πάντα
ζωντανά κι' αληθινά.
Γιατί έτσι Πρέπει… Γιατί το θέλουμε 'Μεις.
@polis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου